Op de Internationale Dag van Transgendervisibiliteit, 31 maart, vieren we ieder jaar het leven van transgender personen. Dit jaar heeft Den Haag iets extra’s te vieren: voor de eerste keer wappert de transgendervlag breed zichtbaar in Den Haag. Daarmee vraagt wethouder Bert van Alphen (emancipatie) aandacht voor transfobie, de verschillen in genderidentiteit en emancipatie van transgender personen. Den Haag is de eerste gemeente die de Transgendervlag hijst. Het stadsbestuur geeft hiermee een zichtbaar signaal af: je doet ertoe, je hoort erbij en je mag er zijn.

Wethouder Bert van Alphen hees samen met o.a. burgemeester Van Zanen, wethouders Bruines, Van Asten en Tweede Kamerlid Lisa van Ginneken dertien transgendervlaggen aan de Hofvijver. Ook bij de hoofdingang van het stadhuis aan het Spui en bij het stadsdeelkantoor in Escamp wappert de roze-blauw-witte vlag.

Jezelf kunnen zijn is nog altijd niet voor iedereen vanzelfsprekend, ook niet in Den Haag. Transgender personen krijgen nog steeds veel te maken met vooroordelen, discriminatie, transfobie, ongelijke behandeling en verbaal en/of fysiek geweld. Dit kan leiden tot depressie en eenzaamheid.

Transgendervlag
De regenboogvlag is inmiddels een iconische vlag. Waar de rood-oranje-gele-groen-blauw-paarse vlag staat voor de gehele Queer gemeenschap, staat de roze-blauw-witte vlag symbool voor de transpride, diversiteit en transgenderrechten, zegt wethouder Van Alphen.

De vlag is in 1999 ontworpen door Monica Helms, een transgendervrouw uit de Verenigde Staten. Zij wilde dat er een vlag kwam om de transgendergemeenschap te vertegenwoordigen, náást de ‘traditionele’ regenboogvlag. De blauwe en roze strepen staan symbool voor de traditionele kleuren die worden toegewezen aan jongens en meisjes. De witte lijn staat voor mensen die zich niet als man of vrouw identificeren, in transitie zitten, die intersekse zijn of in een proces van geslachtsverandering zitten. Waar het bij het traditionele uit de kast komen vaak het eind van een proces is, betekent dit voor transgender personen dat het traject van de transitie nog moet beginnen. Door meer zichtbaarheid te geven aan transgender personen bevorderen we hun emancipatie en empowerment.

Internationale Dag van Transgendervisibiliteit
De internationale dag van de zichtbaarheid van transgender personen is in 2009 opgezet door Rachel Crandall. Zij merkte op dat deze dag vooral de nadruk legde op de herdenkingen in plaats van behaalde prestaties. Voor Crandall, mocht de zichtbaarheid van transgender personenen de daarbij behaalde prestaties ook gevierd worden. Op de dag van zichtbaarheid kon volgens haar ook aandacht worden gegeven aan de problematiek van transgender personen in de samenleving. Zij mogen ook zichtbaar zijn in deze samenleving, en mensen moeten hun steun aan transgender personen kunnen uiten.